راجر واترز از منظر من نه تنها بزرگترین موزیسین حال حاضر جهان موسیقی راک است بلکه یکی از بزرگترین قهرمانان زندگی من نیز بوده و هست . اگر سید برت را قلب پینک فلوید افسانه ای بنامیم بدون تردید واترز را می باید مغز آن بدانیم . تفکرات انقلابی واترز را بی شک باید مهمترین رمز موفقیت بزرگترین گروه راک تاریخ یعنی پینک فلوید محسوب کرد .
من امروز قصد این را ندارم تا راجع به واترز و شخصیت کاریزماتیکش و ناثیر به سزایی که در دنیای موسیقی و سیاست برجا گذاشته صحبت کنم و پرداختن به این موضوع را به مجالی دیگر موکول می کنم . صحبت من در این مقال تنها در مورد یکی از زیباترین آثار اوست . یعنی آلبوم سال 1984 این هنرمند به نام The Pros and Cons of Hitch Hiking.
ایده این آلبوم نه در سال 84 بلکه در سال 78 و هنگامی که واترز به شدت درگیر پروژه آلبوم جنجالی The Wall بود، مطرح شد. در آن سال واترز همراه گروه پینک فلوید یک Demo از آلبوم The pros And Cons Of Hitch Hiking آماده کرد. با وجودی که Steve O'Rourke که در آن زمان مدیر گروه بود آین آلبوم را به The Wall ترجیح داد اما دست آخر قرار بر این شد که آلبومی که در سال 79 به عنوان کار پینک فلوید منتشر می شود The Wall باشد. با این وجود قطعاتی از این آلبوم در فیلم "دیوار" اثر آلن پارکر اجرا شد. این قطعه در ترانه Stop آنگاه که شخصیت "پینک" که از تغییر جامعه مایوس شده ، به توالتی در یک ورزشگاه پناه می برد و چون دیوانه ای در کثیف ترین محل ممکن که نمادی از جامعه است، با خود خلوت می کند و شعر می خواند، توسط "باب گلدوف " اجرا می شود.


من و خیلی از عاشقان پینک فلوید عقیده داریم که موسیقی در دستان واترز فقط وسیله ایست برای ابراز نظراتش. اما این آلبوم یک استثناست. نقش موسیقی در این اثر فوق تصور است . و چرا نباید باشد؟ وقتی غولی مثلEric Clapton در آن هنر نمایی می کند.
Eric Claptonنه تنها در این اثر گیتار می نوازد. بلکه به عنوان خواننده کمکی نیز با واترز همکاری می کند. کار کلاپتون در این اثر چیزی در حد یک شاهکار است . کلاپتون شیفته بلوز است و در این اثر هم بوی بلوز بسیار غلیظ به مشام می رسد. خود کلاپتون کار با واترز را در این اثر، تجربه ای فراموش نشدنی از همکاری با یک استاد توصیف می کند. فقط برای اینکه تصوری از عظمت این اثر برایتان ایجاد کرده باشم در انتهای این نوشته نام و نقش بزرگانی را که در این آلبوم با واترز همکار کرده اند را برایتان گذاشته ام. از تکنیک بکار رفته در این آلبوم که بگذریم ، حسی است که از گوش کردن آن به شنونده دست می دهد. من اشخاصی را می شناسم که سال ها در اتومبیلشان تنها به این آلبوم گوش می داده اند. به جرات می توانم یگویم این اثر جزء ده اثر برجسته موسیقی راک است که تابحال منتشر شده...
بعدا دوباره به واترز و آثار دیگرش می پردازم ... چون دنیای پروگراسیو راک بدان گونه که می شناسیم بدون حضور او هرکز معنای امروزی را نداشت.
- Roger Waters - bass guitar, rhythm guitar, tape effects, lead vocals
- Eric Clapton - lead guitar, backing vocals, Roland guitar synthesizer
- Ray Cooper - percussion
- Andy Newmark - drums, percussion
- David Sanborn - saxophone
- Michael Kamen - piano
- Andy Bown - hammond organ, 12-string guitar
- Madeline Bell, Katie Kissoon, Doreen Chanter - backing vocals
- The National Philharmonic Orchestra, Conducted and Arranged by Michael Kamen.
1. | "4:30 AM (Apparently They Were Travelling Abroad)" | 3:12 |
2. | "4:33 AM (Running Shoes)" | 4:08 |
3. | "4:37 AM (Arabs with Knives and West German Skies)" | 2:17 |
4. | "4:39 AM (For the First Time Today, Part 2)" | 2:02 |
5. | "4:41 AM (Sexual Revolution)" | 4:49 |
6. | "4:47 AM (The Remains of Our Love)" | 3:09 |
7. | "4:50 AM (Go Fishing)" | 6:59 |
8. | "4:56 AM (For the First Time Today, Part 1)" | 1:38 |
9. | "4:58 AM (Dunroamin, Duncarin, Dunlivin)" | 3:03 |
10. | "5:01 AM (The Pros and Cons of Hitch Hiking, Part 10)" | 4:36 |
11. | "5:06 AM (Every Stranger's Eyes)" | 4:48 |
12. | "5:11 AM (The Moment of Clarity)" | 1:28 |
الف - واترز به هر حال يك اسطوره است اما به هر حال هيچ وقت جاي گيلمور نازنين را پر نمي كند.علتش هم شايد آن حس آزردگي عميقي كه نسبت به واترز دارم بخاطر داستان پينك فلويد. خلاصه من كه گيلموري ام! بقول ليد گيتاريست جان ما هميشه مسخ گيلموريم. كاريش هم نمي شود كرد
پاسخحذفب - آلبوم پراز اند كانز ... يك آلبوم بينظير است. تنهاي آلبوم انفرادي واترز كه دوستش دارم. شايد بواسطه كلپتن كه هميشه برايم يك بت بوده و هست. كانسپت كار هم كه اصولن جاي حرف ندارد
چ - از همه ي اين حرفها كه بگذريم تشكر ميكنم از مطالب خوبت. در ريدر هم دنبالت ميكنم شديدن!
به گیلمور هم می رسیم کیوان جان ... صبر داشته باش
پاسخحذف